Ο ρόλος που παίζει η μητέρα στη ζωή του μωρού είναι αδιαμφισβήτητος.

Από την πρώτη στιγμή της γέννησης το περιβάλλει με αγάπη και φροντίδα, παίζοντας πρωταρχικό ρόλο στην ανατροφή και το μεγάλωμά του.

Η θεωρία του δεσμού αναπτύχθηκε για πρώτη φορά το 1969 από το Βρετανό ψυχολόγο J. Bowbly, εξετάζοντας τις επιπτώσεις του δεσμού μεταξύ της μητέρας και του μωρού. Τόνισε ότι οι επιπτώσεις του δεσμού αυτού είναι ορατές από την ηλικία των 6 μηνών μέχρι τα 3 πρώτα έτη.

Ο συναισθηματικός δεσμός βοηθά το βρέφος να αναπτύξει περισσότερο την αυτοεκτίμησή του μέσα από την πλήρη αποδοχή της προσωπικότητας του, των αναγκών και ιδιαιτεροτήτων του.

Πολλές έρευνες έχουν τονίσει τη σημασία της μητέρας στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού καθώς και τα δυσδιάκριτα όρια που αναπτύσσονται μεταξύ μαμάς και βρέφους.

Ο δεσμός που αναπτύσσεται ανάμεσά τους ωστόσο δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο στη διαμόρφωση της ξεχωριστής προσωπικότητας του παιδιού, καθώς αυτό μεγαλώνει.

Όσο το παιδί μεγαλώνει και καλύπτει από μόνο του βασικές ανάγκες όπως το φαγητό και ο ύπνος, ο συναισθηματικός απογαλακτισμός του ενισχύεται.

Σε αυτό βοηθούν και τα άλλα άτομα που εισέρχονται στη ζωή του παιδιού, όπως ο πατέρας, συγγενείς και φίλοι.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που θα πρέπει να κάνετε είναι ν’ αφιερώνετε χρόνο στο παιδί, ανεξάρτητα από την ηλικία στην οποία βρίσκεται. Μοιραστείτε μαζί του ποιοτικό χρόνο και βρείτε δραστηριότητες που θα αρέσουν και στους δύο.

Η φροντίδα του μωρού και η ικανότητά σας να διαισθανθείτε τις ανάγκες του είναι αυτή που θα σας βοηθήσει να ενισχύσετε το συναισθηματικό δέσιμο μαζί του.